بروجرد از نقاط زلزله خیز کشور است [9] که روی کمربند چین خورده زاگرس که نواحی جنوب و جنوب غرب کشور را شامل می‌شود قرار دارد. زلزله سیلاخور با بزرگای 4/ 7 ریشتر یکی از بزرگترین زمین لرزه‌های ثبت شده ایران است. زمین‌لرزه بروجرد و دورود (1385) از جمله زمین لرزه‌های بزرگ این منطقه بوده‌است.[10]
لهجه بروجردی، لهجه‌ای است که مردم منطقه بروجرد در شمال شرقی استان لرستان و نواحی مجاور آن با آن صحبت می‌کنند.لهجه بروجردی که میان مردم شهرستان‌های تویسرکان، نهاوند و ملایر نیر رواج دارد یکی از شاخه‌های گویش فارسی است. تفاوت‌های آن با فارسی معیار به گونه‌ای است که می‌توان آن را یک گویش جدا نیز به‌شمار آورد. در مجموع گویش مردمان نواحی بروجرد و بخش‌هایی از شهرستان‌های ازنا و دورود نسبت به دیگر گویشهای رایج در لرستان پیوند و نزدیکی بیشتری با فارسی معیار دارند و از زبان دیگر مناطق لرستان متمایزند، به گونه‌ای که می‌توان آنها را گویشهای فارسی محلی نامید. گویش رایج در نواحی تویسرکان، نهاوندوملایر در استان همدان با اختلاف بسیار ناچیز تقریباً مشابه گویش بروجردی است
شهر بروجرد در سال 1385 جمعیتی برابر با 227?547 نفر داشته‌است. از این میزان، 114?884 نفر مرد و بقیه زن بوده‌اند که تعداد مردان و زنان تقریباً مساوی است. تعداد خانوارهای این شهر در همین سال 59?431 خانواده بوده‌است.[11]. جمعیت این شهر در سالهای 1365، 1370 و 1375 به ترتیب 186، 201 و 217 نفر بوده‌است [12].
ساختار شهری فعلی بروجرد به دو بخش تاریخی و مدرن قابل تفکیک است. تا اوایل دوره پهلوی، شهر بروجرد محصور به حصاری طولانی بوده‌است که خندقی نیز در اطراف آن وجود داشته‌است. بازار بزرگ، چندین مسجد و خانه تاریخی در این بخش وجود دارند. بافت‌های جدیدتر شهر نیز خود به سه دسته متمایز می‌شوند: یک- مناطق غربی شهر شامل یادبود، تختی و بهار که در پنج دهه گذشته رشد یافته اند؛ دو- مناطق کمتر توسعه یافته شرق شهر مانند ابراهیم آباد، دشت لاله، محمودآباد، بهارستان و علی آباد که حاصل مهاجرت روستائیان و حاشیه نشینی هستند؛ و سه - شهرک‌های شمال غربی شهر که در دو دهه گذشته ایجاد شده‌اند.
بروجرد در ارتفاع 1620 متری از سطح دریا و در 33/9 درجه شمالی و 48/8 درجه شرقی واقع می‌باشد. بلندترین نقطه شهرستان بروجرد قله ولاش با ارتفاع 3623 متر در غرب شهر بروجرد و پست ترین ناحیه در دشت سیلاخور با ارتفاع تقریبی 1500 متر قرار دارد.[7] شهر بروجرد بر کوهپایه‌های زاگرس و در دشت سیلاخور قرار گرفته و از سه جهت شرق، شمال و غرب به کوه ختم می‌شود. کوه گرین 3623 با متر در غرب بروجرد و کوه میش پرور 3500 با متر در جنوب غربی بروجرد قرار دارد. تنها در جهت جنوب و جنوب شرقی است که دشت وسیع سیلاخور قرار گرفته‌است. این شهر و مناطق پیرامون آن به دلیل قرار گیری بر روی گسل سراسری زاگرس، زلزله خیز هستند.
بروجرد بر سر راه تهران - خوزستان قرار گرفته . بروجرد با اراک 105 کیلومتر، با اصفهان 350، با تهران 378 کیلومتر، همدان 140 کیلومتر، اهواز 450 کیلومتر و با کرمانشاه 280 کیلومتر فاصله دارد. بروجرد به خاطر مردم خوش مشرب و طبیعت زیبایش گردشگران زیادی را پذیراست و در گذشته به دار السرور شهرت داشته‌است. در فاصله نزدیک به 40 کیلومتری بروجرد آخرین بنای قبل از اسلام و امپراتوری ساسانیان بنام قلعه یزدگرد احداث شده‌است که برقله کوه و از سنگ لاشه وبدون ملات بنا شده، و از شواهد وظواهر پیداست قله به سرعت بنا شده و محل آماده سازی و تجدید قوا برای نبرد قادسیه در نزدیکی نهاوند که آخرین جنگ پیش از اسلام برای ایرانیان بوده.
بروجرد دارای آب و هوای سرد کوهستانی با زمستانهای پر برف و سرد و تابستانهای معتدل است. تعداد روزهای یخبندان در برخی از نقاط این ناحیه به بیش از 70 روز می‌رسد. بیشترین درجه حرارت در تابستان‌ها 38 درجه و کم‌ترین آن در زمستان 18 درجه زیر صفر برآورد شده‌است. میزان باران سالیانه شهرستان بروجرد حدود 500 میلی‌متر است که بیشتر در فصل بهار انجام می‌گیرد و میانگین دمای سالانه 14/6 است. در زمستان بارشها بیشتر به صورت برف است.[8]. بروجرد دارای بهارهای معتدل و دل انگیزی است. موید این مطلب شاه بیت معروف قاآنی است که در باب بهار بروجرد سروده‌است:
